In een lang weekend fietsten we dwars door België heen, zo dicht mogelijk langs de taalgrens. We laveren constant tussen het Nederlandstalige Vlaanderen en Franstalig Wallonië. Onderweg passeren we een aantal bekende steden. Maar vooral ook onbekendere plaatsen en een hoop niemandsland. En een hoop kasseien, betonnen platen en asfalt met kuilen. Maar ’s avonds steeds een lekker biertje, want ook dat is België. De start is nabij Kortrijk, de eindstreep ligt bovenop de Vaalserberg. Hier het verslag van een tocht van zo’n 400 km (perfect voor een bikepacktrip in een weekend!).
Etappe 1: Komen/Comines – Ronse/Renaix (102 km, 500hm)
Na de start vanuit Komen/Comines fietsen we langs het riviertje de Lys een klein stukje Frankrijk in. Het eerste stukje van de taalgrens is namelijk een soort van taalenclave: we moeten een klein stukje naar het westen, door Wallonië, om bij dit Nederlandstalige stuk te komen (Komen-Waasten). Vanaf daar rijden we langs het Heuvelland, dan via Moeskroen/Mouscron naar de Kluisberg/Mont d’enclus en dan naar de finish in Ronse/Renaix.



Etappe 2: Ronse/Renaix – Waver/Wavre (112 km, 900hm)
De tweede dag zitten we al vroeg aan de Mattentaart in Geraardsbergen/Grammont. En zeggen we meteen ook even gedag bij de lokale Manneken Pis (de originele?). Daarna rijden we door de voor mij toe nu toe onbekende streek Pajottenland, onder Brussel/Bruxelles richting de leeuw bij Waterloo (Butte de lion). Finishen doen we in Waver/Wavre.





Etappe 3: Waver/Wavre -Tongeren/Tongres (118 km, 700hm)
Dit is de dag die getekend wordt door de slechte ondergronden waar we over heen rijden: kasseien, betonnen platen (van die scheef geplaatste), en asfalt vol met kuilen en gaten. Bijbehorende dieptepunt is de dubbele snake-bite die we hier aan te danken hebben. Hoogtepunten zijn het stuk langs de Jeker en de terrasjes in Hoegaarden/Hougaerde, Tongeren/Tongres en op finishplaats van vandaag, Maastricht.




Etappe 4: Tongeren/Tongres – Voeren/Fourons (61 km, 700hm)
De laatste dag van deze trip wijden we aan het laatste stukje van de taalgrens, namelijk de Franstalige enclave die zich onder Zuid-Limburg bevindt. We fietsen een lusje dus door Voeren/Fouron en genieten onderweg van een stuk vlaai. Daarna is er de trein terug naar huis. Een mooi weekendje fietsen weer!



Eindoordeel van bikepacktrip langs de Belgische taalgrens
Een grappig thema voor een bikebacktrip dwars door België. Waarbij we achteraf wel kunnen concluderen dat het eerste stuk (rondom Kortrijk en tot aan Geraardsbergen) en het laatste stuk (onder Limburg) niet alleen het interessants, maar ook het leukst zijn om doorheen te rijden. Het middenstuk is af en toe best saai, er is gewoonweg niet veel te beleven. Wel hebben we op deze manier een goeie indruk van dit stuk België gekregen natuurlijk. Verder is het duidelijk dat we een deel van de “taalgrens” hebben overgeslagen: namelijk die in het oosten van België. Daar is grens een klein stukje Nederlands taalgebied, maar vooral een groot stuk Frans taalgebied aan het deel van België waar ook Duits wordt gesproken. Terugkeren dus maar, want dat stuk zit ook vol fantastische Ardennenklimmetjes!
