Dit weekend wilden we weer eens een goeie tocht doen. En dan het liefst in een rustig gebied, wel zo sociaal in coronatijden. Met we bedoel ik hier trouwens mezelf en fietsmaat Tom. Tom en ik houden ervan steeds nieuwe fietslandschappen te ontginnen. Vandaag hadden we afgesproken bij Kampen, regio Zwolle, om van daaruit eerst de Noordoostpolder, vervolgens Friesland en daarna Drenthe in te gaan. En tussendoor kwamen we steeds even terug in Overijssel.
Nieuwe gebieden verkennen
Als ik met Tom op pad ga is dat vaak voor een fatsoenlijke afstand. Als het even kan op zoveel mogelijk onbekend terrein. Op z’n minst voor één van ons beiden dan. Op deze manier proberen we steeds nieuwe regio’s te ontdekken. Soms valt dat wat tegen, maar vaak zijn dit echt mooie tochten. Alleen het uitzetten van een route is al leuk: zonder enige voorkennis de kaart bekijken, bij twijfel een weginspectie via google maps, en dan wat puntjes bij elkaar klikken op de strava-routebouwer. Dit keer was het aan Tom om een route uit te zetten: in 140 km zou zijn route ons door vier provincies voeren.
Noordoostpolder
Flevoland is niet mijn favoriete fietsprovincie. Vorige week had ik er ook al gefietst (ook al met Tom), toen was dat bij Almere en de Oostvaardersplassen. Geen daverend succes. Niet alleen vanwege de snakebites die we beiden op hetzelfde wildrooster opliepen. Vooral eigenlijk vanwege de tamelijk saaie omgeving. Maar ja je moet er iets voor over hebben je land te verkennen. De route voerde ons vrij snel de Noordoostpolder in, waar we meteen begonnen met twee hoogtepunten van vandaag: eerst fietsten we over het voormalig eiland Schokland (over grindpaden, dat dan weer wel). En vervolgens hebben we een deel van het Waterloopbos doorkruisd (wat misschien beter op een mtb gedaan worden, of gewoon wandelend natuurlijk).
| Schokland Dit voormalige eiland steekt zo’n 3 meter boven het polderlandschap uit. Het is het laatste overblijfsel van het moerassige veengebied dat hier tot zo’n duizend jaar geleden lag. Het opkomende zeewater sloeg steeds meer veen weg: van een schiereiland blijf uiteindelijk alleen een eiland in de Zuiderzee over: Schokland. Vanaf de 12e eeuw bouwden mensen terpen om op te wonen: bij hoogwater of storm waren deze heuvels te enige veilige plekken. Eerst leefde men voornamelijk van landbouw, toen er steeds meer land verloren ging aan de zee gingen Schoklanders over op handel, scheepvaart en vooral visserij. Door armoede en het aanhoudende gevaar van het water, besluit de regering in 859 voorgoed het eiland te ontruimen. Toen in 1942 de Noordoostpolder werd drooggelegd werd Schokland weer met het vaste land verbonden. |
| Waterloopbos |
Friesland
Daarna reden we een stuk door Friesland. Waar ik een paar weken geleden ook al door Friesland fietste, kwamen we nu eigenlijk alleen in het zuidelijkste puntje van deze provincie (ten zuiden van Wolvega). We hebben hier eigenlijk alleen maar langs een watertje gereden op een nogal oncomfortabel fietspad (denk stuiterend asfalt en klinkerweggetjes). Volgende keer weer wat dieper Friesland in!
Overijssel
We begonnen dus in Kampen, een oude Hanzestad in Overijssel. We zijn Kampen zelf niet in geweest dus hier kan ik niet zoveel over vertellen. Later kwamen we nog een aantal keer terug in Overijssel, steeds in de buurt van de Weerribben. En daar is het mooi. Wel toeristisch, maar mooi. Denk aan plassen, moeras en rietvelden. En heel veel vogels! Eigenlijk zou ik echt eens een vogelspot cursus moeten volgen: ook vanaf de fiets zie (en hoor) ik regelmatig vogels die ik niet (veel) eerder heb gezien. En ik moet ook nog een keer terug naar Overijssel, want volgens mij is daar zoveel meer te zien..
| De Weerribben De weerribben maken deel uit van het Nationaal Park Weerribben-Wieden. Het cultuurlandschap is gevormd door de uitgebreide veenwinning die plaatsvond van de 14e eeuw tot na de 2e Wereldoorlog. Als het turf was gestoken werd dit te drogen gelegd op de Ribben, de smalle landstroken die daarvoor gespaard werden. De Wieden, grote plassen, zijn ontstaan bij stormen en zeedoorbraken. Doordat er veel veen werd afgegraven, ontstonden er steeds grotere plassen. Men ging naast de veenwinning over op de visserij, en toen er stukken droog kwamen te liggen begon later ook de rietteelt op te komen. Met het droogleggen van de Noordoostpolder, werd het gebied ontwaterd, en kwam de rietteelt in gevaar. Een Nederlandse oplossing werd toen toegepast voor een on-Nederlands probleem: molens werden ingezet die het water niet uit, maar in het gebied pompten. |
Drenthe
Tja die vierde provincie van vandaag was Drenthe. Ik kan me het niet meer herinneren wanneer we hier nu precies fietsten en hoe het er uit zag. Een prima reden dus om een keer een rondje te plannen in Drenthe. Ik ben helemaal onbekend in Drenthe dus als je ideeën of routes aan kan raden, laat dan even een berichtje achter op deze pagina!